بازوی کنترل قسمتی است که ارتباط بین سیستم تعلیق ماشین و شاسی را تشکیل می دهد.اگرچه بازوهای کنترلی دارای اشکال و اندازه های مختلف هستند اما به راحتی قابل تشخیص یا تشخیص هستند.آنها سازه های فلزی قابل روشی هستند که از بدنه خودرو تا مونتاژ چرخ منتهی می شوند.
در سمت شاسی ، یک بازوی کنترل با استفاده از پیچ و مهره سوار می شود.روی بوشهای لاستیکی یا پلی اورتان به نام بوش بازو کنترل لولا می شود.انتهای مونتاژ چرخ بازوی کنترل دارای یک مفصل توپی است.به این ترتیب ، م componentلفه در هر دو انتها حرکت می کند.
بازوهای کنترل را بیشتر در محورهای جلو پیدا می کنید که به مفصل فرمان متصل می شوند.برخی از وسایل نقلیه سنگین و پیشرفته نیز بازوهای کنترل در محور عقب دارند.بیشتر قطعات ماشین بازوی کنترل از یک انتها پهن و از طرف دیگر باریک است.آنها می توانند به شکل "A" یا "L" باشند ، اما برخی از آنها دارای یک شافت ساده هستند.
تعداد بازوهای کنترل یک چرخ بسته به نوع خودرو متفاوت است.بعضی از آنها دو بازوی کنترل در دو طرف دارند - بازوی بالا و پایین.اینها را می توان از طریق اتصالات توپی به مجموعه چرخ متصل کرد در حالی که انتهای دیگر به قاب خودرو پیچ می شود.به این نوع سیستم تعلیق "تعلیق استخوان ریل" مضاعف گفته می شود و به دلایلی که به زودی خواهیم دید.
اتومبیل های مدرن و ارزان قیمت اغلب در هر چرخ یک بازوی کنترل دارند - بازوی کنترل پایین.اینها وسایل نقلیه ای هستند که از سیستم تعلیق عقب MacPherson استفاده می کنند.این نوع سیستم تعلیق بیشترین وزن را بر روی یک تکیه گاه تحمل می کند و دلیل آن عدم وجود بازوی کنترل فوقانی است.این مزایا و معایب خود را دارد (در یک دقیقه شاهد آن خواهیم بود).
بازوهای کنترلی دارای سه قسمت اصلی هستند: بوش و آستین ، بدنه اصلی و اتصال توپی.بوشهای بازوی کنترل به کاهش اصطکاک و ارتعاشات کمک می کنند در حالی که مفصل توپی بازوی کنترل محوری در مچبک فرمان یا مونتاژ چرخ است.بدنه اصلی پیوند بازوی کنترل است که م componentلفه را به هر دو انتهای متصل می کند.می توان آن را مهر فولادی ، چدن یا آلومینیوم قرار داد.